گفتم چند جمله ای جهت یادبود دوست عزیزم ابوالفضل بنویسم : اولین چیزی که به ذهنم رسید جای خالیش در دهه اول محرم بود.
خیلی زیبا بود وقتی می دیدم به غیر از هیات فاطمیون هیئات دیگر مهرآباد نیز به یاد او هستند ، ما که هر شب از ابوالفضل یاد می کردیم .
سحر عاشورا آقا سید حمید می گفت نوکر امام حسین ماندنی ست و فراموش نمی شود و هرسال یادش پررنگ تر خواهد شد، وقتی به سالهای گذشته نگاه می کنم می بینم دقیقا همینطور است شهید عباس حاجیلو هم چهره ماندگار هیات ماست که هر سال یاد و خاطره اش پررنگ تر می شود و شهید غلامعلی رجبی ، شاعر شعر معروف (قربون کبوترای حرمت) که برای همه هیئتیها آشنا می باشد نیز هر سال شهرتش بیشتر می شود و
شاید این جمله حضرت آیت ا. بروجردی که فرمودند : به مقداری که امام حسین بزرگ و واجب الاحترام است منسوبین به آن حضرت هم لازم الاحترام می باشند صحه براین جملات باشد . بله نوکران خوبی مانند ابوالفضل در دنیا منسوب بودند به امام حسین (ع) و انشاالله در آخرت نیز بر سفره کرم ارباب مهمان هستند ، یاد کنیم از آنها ، نه به جهت زنده نگه داشتن یاد و خاطره آنها چون ما بخواهیم یا نخواهیم آنها می مانند و خاطره شان زنده است بلکه یادکنیم به جهت از مسیر خارج نشدن خودمان و ادامه دادن راه آنها که هر چه از آنها می گوییم به جهت زنده بودن و تعالی خودمان می باشد .
یاد ,خاطره ,ابوالفضل ,جهت ,حسین ,امام ,و خاطره ,به جهت ,شود و ,یاد و ,که هر ,دوست عزیزم ابوالفضل
درباره این سایت